Niezdolność do pracy w Niemczech daje pracownikom prawa i obowiązki
Temat niezdolności do pracy w Niemczech wydaje się niewyczerpany. Dowodem na to jest brak jasności w Niemczech w kwestii niezdolności do pracy osób dojeżdżających do pracy.
W Niemczech niezdolność do pracy definiuje się jako stan, w którym choroba lub wypadek uniemożliwiają pracownikowi wykonywanie pracy. Niezależnie od przyczyn niezdolności do pracy, z reguły chory nie powinien pracować. Tym bardziej, że w okresie wysokiego ryzyka zakażenia stanowi to znaczne zagrożenie dla zdrowia i może prowadzić do całkowitej niezdolności do pracy.
Jednak to lekarz decyduje, czy jesteś niezdolny do pracy. Orzeczenie o czasowej niezdolności do pracy ma charakter dokumentu urzędowego i jako takie pociąga za sobą prawa i obowiązki dla obu stron, również dla siebie. Osoby, które nie wywiązują się ze swoich obowiązków, narażają się na konsekwencje wynikające z prawa pracy, które mogą prowadzić do zwolnienia. Wygaśnięcie stosunku pracy może nastąpić również w okresie niezdolności do pracy.
Co oznacza niezdolność do pracy w Niemczech?
Jeśli osoba nie może wykonywać nawet lekkiej pracy przez pewien okres czasu, może być również uznana za niezdolną do pracy. Podobnie z osoba, której stan zdrowia pozwala na udzielanie świadczeń, uznawana jest za niezdolną do pracy jeśli dotychczasowa działalność prowadzi w dłuższej perspektywie do pogorszenia stanu zdrowia. Dla jasności: Jeśli np.elektryk lub lakiernik cierpi z powodu bólu barku, ale może kontynuować pracę z nim, ale ryzykuje większe lub poważniejsze obrażenia, to już wtedy należy do kategorii niezdolności do pracy.
Jakie są uzasadnione powody złożenia wniosku o niezdolność do pracy?
To, co prowadzi do niezdolności danej osoby do pracy, może być bardzo różne. Najczęstszymi przyczynami są krótkotrwałe choroby lub nagłe urazy. Zdrowy pracownik stosunkowo szybko dochodzi do siebie i może wrócić do pracy zarobkowej. Obok tych krótkoterminowych przyczyn istnieją jednak również przyczyny długoterminowe, które znacznie bardziej obciążają pracowników. Są to nie tylko przewlekłe i ciężkie choroby, ale także problemy psychologiczne, takie jak depresja czy wypalenie zawodowe.
Ważne jest jednak, aby lekarz został poinformowany o niezdolności do pracy I to decyduje o niezdolności. Zazwyczaj urzędnik państwowy może pracować ze złamaną nogą. Oznacza to, że nie każdy wypadek lub choroba automatycznie skutkuje niezdolnością do pracy.
Czy nie czujesz się dobrze? Lepiej jest być niezdolnym do pracy w przypadku krótkotrwałej choroby. Nie tylko dla siebie, ale także dla innych kolegów.
W jaki sposób w Niemczech wypłacane jest wyrównanie wynagrodzenia w przypadku niezdolności do pracy?
W Niemczech istnieje stosunkowo obszerna ustawa o ochronie zatrudnienia. Jedna z ustaw reguluje prawo pracowników do ciągłej wypłaty wynagrodzenia podczas leczenia choroby lub urazu.
Pierwsze 6 tygodni: Pracodawca
Ustawa ta przewiduje, że pracodawca wypłaca odszkodowanie za pierwsze 6 tygodni niezdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, aby zatrudnienie trwało dłużej niż 4 tygodnie (z wyjątkiem służby publicznej), a niezdolność do pracy nie wynikała z winy pracownika. Osoba, której zatrudnienie zostało zawieszone na jakiś czas, nie ma prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy – np. podczas urlopu wychowawczego lub bezpłatnego.
Od 6 do 78 tygodnia: Kasa chorych
Jeżeli niezdolność do pracy trwa dłużej niż 6 tygodni, obowiązek płacenia zostaje przeniesiony na właściwą kasę chorych. Osoby ustawowo ubezpieczone otrzymują wówczas zasiłek chorobowy przez okres maksymalnie 78 tygodni, do wysokości 90 procent ich poprzedniego dochodu netto. W tym przypadku pracodawca jest zobowiązany do przesłania do właściwej kasy chorych zaświadczenia o dochodach ubezpieczonego, na podstawie którego kasa chorych oblicza należną kwotę zasiłku chorobowego.
Niezdolność powyżej 78 tygodnia
Zastanawiasz się, co się dzieje, jeśli Twoja niezdolność do pracy trwa dłużej niż 78 tygodni? Po tylu tygodniach kasa chorych nie wypłaca już zasiłku chorobowego. Ta liczba tygodni została obliczona jako czas potrzebny pacjentom na wyleczenie się z poważnych chorób lub skutków poważnych urazów. Jeżeli stan zdrowia pracownika nie pozwala na powrót do pracy nawet po upływie tego okresu, pracownik zostaje uznany za trwale niezdolnego do pracy i musi szukać zatrudnienia w innej branży. W skrajnych przypadkach czas pomyśleć o rencie z tytułu niezdolności do pracy.
Dodatek po leczeniu
Niektóre choroby lub urazy wymagają dodatkowej opieki medycznej lub rehabilitacji. Występują one zazwyczaj wtedy, gdy ostra faza choroby lub urazu jest już zakończona, ale pacjent nadal musi pozostawać pod specjalistyczną opieką w ramach tzw. opieki pooperacyjnej. Jeśli pracownik nie jest w tym czasie zdolny do pracy, może wystąpić do Federalnej Agencji Pracy o tzw. zasiłek przejściowy. Jego wysokość waha się od 60 do 75 proc. dotychczasowego wynagrodzenia netto.
Jakie obowiązki wynikają z niezdolności do pracy dla pracowników?
Zanim wymienimy swoje obowiązki, uważamy, że ważne jest, aby podkreślić, że obowiązek przestrzegania prawa nie kończy się na zapłacie zasiłku chorobowego. W praktyce wygląda na to, że obowiązek przestrzegania przepisów dotyczy nawet osób, które z jakiegokolwiek powodu nie otrzymują zasiłku chorobowego.
Zgłoszenie
W przypadku niezdolności do pracy pracownik jest zobowiązany do niezwłocznego poinformowania o tym pracodawcy. “Natychmiast” w tym przypadku oznacza pierwszy dzień choroby i przed rozpoczęciem pracy. Może korzystać z telefonu, SMS-ów i poczty elektronicznej. Jeśli sam nie wypełnisz tego zobowiązania, poproś swoich bliskich, aby zrobili to za Ciebie. Niezwłocznie poinformuj pracodawcę o przewidywanym czasie trwania niezdolności do pracy. Obowiązek przekazania diagnozy nie jest obowiązkiem : Subiektywnie nie masz takiego obowiązku, ponieważ są to wrażliwe informacje o Tobie. Obiektywnie jednak masz obowiązek poinformować pracodawców o chorobie, która jest wysoce zaraźliwa i może stanowić zagrożenie dla pracodawców ze względu na możliwe rozprzestrzenianie się choroby w miejscu pracy.
Udokumentowanie
Pracownik niezdolny do pracy jest zobowiązany do przesłania pracodawcy orzeczenia o okresie trwania czasowej niezdolności do pracy w ciągu trzech dni od daty wystawienia orzeczenia przez lekarza. W niektórych zakładach pracy obowiązek ten może zostać skrócony na mocy układu zbiorowego do pierwszego dnia niezdolności do pracy. Jednakże obowiązek ten może nie dotyczyć w równym stopniu wszystkich pracowników. W przeszłości Federalny Sąd Pracy orzekł na korzyść pracodawcy, który nałożył ten obowiązek tylko na konkretnego pracownika.
Nie każda kontuzja sprawia, że jesteś niezdolny do pracy. Przy siedzącym trybie życia złamana noga prawdopodobnie nie ma znaczenia, ale jeśli spędzasz cały dzień na Nogach, masz prawo do niezdolności do pracy.
Co jest udowadnieniem pracodawcy w momencie rozpoczęcia niezdolności do pracy?
Zgodnie z prawem niemieckim za dowód niezdolności do pracy uznaje się wyłącznie orzeczenia lekarskie o czasie trwania czasowej niezdolności do pracy. Niemiecka kasa chorych akceptuje również polską niezdolność do pracy, ale muszą one zawierać dane zgodne z niemieckim prawem. Dlatego należy poinformować lekarza w Polsce, że niezdolność do pracy musi być ważna w Niemczech.
Od początku 2020 roku lekarze w Polsce pokazują niepełnosprawność w wersji elektronicznej. W Niemczech jednak nadal obowiązuje system w wersji papierowej. Są plany w 2021 roku ale nie dokońca wiadomo czy zostanie to wprowadzone. Nie jest jeszcze jasne, czy przeniesienie niepełnosprawności będzie funkcjonować na poziomie międzynarodowym. Polscy lekarze wydadzą Ci jednak drukowaną wersję po uprzednim ostrzeżeniu, że udowadniasz swoją niezdolność do pracy w Niemczech.
Czy może się zdarzyć, że nie przysługuje mi prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, mimo że nie mogę pracować z powodów zdrowotnych?
Tak, może. Dzieje się tak dlatego, że ubezpieczenie zdrowotne zazwyczaj służy jako zabezpieczenie finansowe na leczenie chorób lub urazów, które nie są z naszej winy. Nie dotyczy to zatem leczenia powikłań spowodowanych zabiegami kosmetycznymi lub upiększającymi, które z punktu widzenia kas chorych nie są konieczne z medycznego punktu widzenia. Przykładem może być plastyka piersi, tatuaże lub kolczyki, na które organizm pacjenta reaguje stanem zapalnym lub reakcją alergiczną. Ubezpieczenie nie zwraca również świadczeń chorobowych za wypadek lub chorobę, której pacjent doznał w czasie popełnienia przestępstwa lub pod wpływem substancji uzależniających.
Uległem wypadkowi przy pracy w Niemczech, jak postępuje pracodawca?
Wypadek przy pracy definiuje się jako wypadek spowodowany przez pracownika w czasie godzin pracy i podczas wykonywania przez niego obowiązków służbowych. W Niemczech za wypadek przy pracy uważa się również wypadek drogowy, któremu uległ pracownik w drodze do pracy lub z pracy. W przypadku wypadków przy pracy dla osoby ubezpieczonej tworzona jest polisa ubezpieczeniowa od następstw nieszczęśliwych wypadków z jej kasą chorych, z której wypłacane są kolejne świadczenia ubezpieczeniowe na leczenie, środki lecznicze lub rehabilitację. W takim przypadku pracodawca ma obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy do właściwej kasy chorych nie później niż w ciągu trzech dni od dnia wypadku. Nie liczy się jednak dzień, w którym doszło do wypadku. Jednak tylko zgony lub poważne wypadki muszą być natychmiast zgłaszane do ubezpieczalni.
